Αριθμός 124/2019
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Α2' Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, Αβροκόμη Θούα, Γεώργιο Αποστολάκη - Εισηγητή, Θεόδωρο Κανελλόπουλο και Κυριάκο Οικονόμου, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 8 Οκτωβρίου 2018, με την παρουσία και της γραμματέως Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: Μ. Κ. του Α., κατοίκου ... ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Παναγιώτη Λάρδα. Της αναιρεσίβλητης: Ε. Φ. του Α., κατοίκου ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Κωνσταντίνο Μπακατσή, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δ.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 5-9-2013 αγωγή της ήδη αναιρεσίβλητης, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 4672/2016 του ίδιου Δικαστηρίου, 3228/2017 μη οριστική και 116/2018 οριστική του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί ο αναιρεσείων με την από 28-3-2018 αίτησή του.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αίτησης και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1439 §3 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 14 του Ν. 3719/2008, "εφόσον οι σύζυγοι βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς από δύο τουλάχιστον χρόνια ο κλονισμός τεκμαίρεται αμάχητα και το διαζύγιο μπορεί να ζητηθεί, έστω και αν ο λόγος του κλονισμού αφορά το πρόσωπο του ενάγοντος. Η συμπλήρωση του χρόνου διάστασης δεν εμποδίζεται από μικρές διακοπές που έγιναν ως προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων ανάμεσα στους συζύγους". Ως διάσταση, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, νοείται εκείνη κατά την οποία οι σύζυγοι απομακρύνονται φυσικά και ψυχικά μεταξύ τους, με τη θέληση να μην έχουν πλέον κοινωνία βίου, ανεξάρτητα από το εάν η απομάκρυνση αυτή, ως πραγματικό γεγονός, είναι αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας του ενός από τους συζύγους ή και των δύο και ανεξάρτητα από το εάν διαμένουν στην ίδια κατοικία αλλά υπό καθεστώς χωρισμού "από τραπέζης και κοίτης". Τα όποια διακοπτικά της ψυχικής και σωματικής απομάκρυνσης περιστατικά, που τυχόν επικαλείται ο εναγόμενος, αποκρούοντας τον εκ του άρθρου 1439 παρ. 3 ΑΚ λόγο διαζυγίου, τείνουν σε αποδυνάμωση της έννοιας της διάστασης, που αποτελεί στοιχείο της βάσης της αγωγής και συνιστούν άρνηση. Αν δε, κατά το στάδιο της αποδεικτικής διαδικασίας, προκύψουν τέτοια διακοπτικά περιστατικά, εκτιμώνται ανέλεγκτα από το δικαστήριο της ουσίας, κατά πόσο αναιρούν ή όχι το στοιχείο της διάστασης (ΑΠ 1068/2014). Με την προσβαλλόμενη απόφαση, έγιναν δεκτά τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, κατά την ανέλεγκτη από το Εφετείο εκτίμηση των αποδείξεων: "Οι διάδικοι, τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο ….στις 11.8.2009, από τον οποίο δεν απέκτησαν τέκνα... Μετά τον γάμο τους εγκαταστάθηκαν σε κατοικία ιδιοκτησίας του εκκαλούντος, η οποία βρίσκεται επί της οδού ... στο ..., που έκτοτε αποτέλεσε την οικογενειακή τους στέγη, και συμβίωσαν μαζί μέχρι τις αρχές Ιουλίου του 2013, οπότε η ενάγουσα, με βούληση οριστικής διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης. Μετά την αποχώρησή της από τη συζυγική οικία η τελευταία, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην πατρική της οικία, επί της οδού ..., στο .... Πέραν της σωματικής απομάκρυνσης τους οι διάδικοι αποξενώθηκαν ως σύζυγοι και ψυχικά και συναισθηματικά, ενώ η οριστική επιθυμία και θέληση της ενάγουσας - εφεσίβλητης να μην έχει πλέον κοινωνία βίου με τον εναγόμενο - εκκαλούντα - σύζυγο της ήταν συνεχής και εκφράστηκε και με την άσκηση της κρινόμενης αγωγής. Συνακόλουθα, η υπερδιετής διάσταση των διαδίκων κλόνισε σοβαρά τη μεταξύ τους έγγαμη σχέση κι επομένως, αφού από την έναρξη της διάστασης των διαδίκων (Ιούλιος του 2013) μέχρι τη συζήτηση της αγωγής ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (24.10.2016), συμπληρώθηκε διετία, τεκμαίρεται αμάχητα ότι η έγγαμη σχέση των διαδίκων έχει κλονιστεί τόσο ισχυρά, ώστε βάσιμα η εξακολούθησή της να είναι αφόρητη για την ενάγουσα". Ακολούθως, και με βάση τις παραδοχές αυτές, το Μονομελές Εφετείο Αθηνών, το οποίο, ας σημειωθεί, με προηγούμενη απόφαση (υπ' αριθ. 3228/2017) είχε ήδη εξαφανίσει την πρωτόδικη απόφαση κατά παραδοχή της έφεσης του εναγομένου και ήδη αναιρεσείοντος, δέχθηκε κατ' ουσίαν την αγωγή της αναιρεσίβλητης και απάγγειλε τη λύση του μεταξύ των διαδίκων γάμου. Έτσι που έκρινε το Εφετείο, δεν στέρησε την απόφαση του νόμιμης βάσης, αλλά με σαφείς, πλήρεις και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογίες, που επιτρέπουν τον αναιρετικό έλεγχο, κατέληξε στο πόρισμα του, αξιολογώντας το σύνολο των διαθέσιμων αποδεικτικών μέσων, χωρίς να είναι αναγκαίο να περιλάβει σ' αυτήν άλλες αιτιολογίες προς αποσαφήνιση των όσων δέχθηκε, δεδομένου ότι εκθέτει ότι η διάσταση των συζύγων διάρκεσε από τον Ιούλιο 2013, που η ενάγουσα αποχώρησε από τη συζυγική οικία και εγκαταστάθηκε στην πατρική της οικία, μέχρι την συζήτηση της αγωγής στον πρώτο βαθμό (24.10.2016) δεν καθιστά δε ανεπαρκείς τις αιτιολογίες η ατελής πρόταση που περιέχεται στο σκεπτικό της. Κατά συνέπεια ο μοναδικός λόγος του αναιρετηρίου, με τον οποίο προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η από το άρθρο 559 αριθ. 19 ΚΠολΔ πλημμέλεια, είναι αβάσιμος.
Κατόπιν τούτων, η ένδικη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης, που κατέθεσε προτάσεις, σε βάρος του αναιρεσείοντος λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση στον αναιρεσείοντα του κατατεθέντος κατά την άσκηση της αίτησης αναιρέσεως παραβόλου διότι καταβλήθηκε χωρίς νόμιμη υποχρέωση αφού πρόκειται για διαφορά διαζυγίου (άρθρο 495 παρ. 3 και 592 αριθ. 1 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 28 Μαρτίου 2018 αίτηση του Μ. Κ. για αναίρεση της υπ' αριθ. 116/2018 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών.-
Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων ευρώ (2.700) ευρώ.
Διατάσσει την απόδοση του κατατεθέντος, για την άσκηση της ένδικης αίτησης αναιρέσεως, παραβόλου στον αναιρεσείοντα.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 13 Νοεμβρίου 2018.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, την 1η Φεβρουαρίου 2019.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ